24.5.10

Το γευστικό ταξίδι στη Σκόπελο συνεχίζεται







Μεζεδοπωλείο  <<Αρμυράλη>>  (Λουτράκι Γλώσσα)

Μετά από μια μαγευτική διαδρομή προς το νοτιοδυτικό κομμάτι της Σκοπέλου , με εναλλαγές πράσινου τοπίου, κολπάκια με κρυστάλλινα γαλανά νερά, έλατα, ελιές, μουριές, πικροδάφνες , φτάσαμε στο φυσικό λιμανάκι της Γλώσσας, το Λουτράκι.

Η θέα να σου κόβει την ανάσα, η θάλασσα κρυστάλλινη ήρεμη και οι αχτίδες του ήλιου να χαϊδεύουν απαλά την αμμουδιά.
Πεινούσε η παρέα και εγώ πιο πολύ από όλους, λίγο η θάλασσα, λίγο ο καθαρός αέρας και η βόλτα, μου άνοιξαν την όρεξη.

Στον Αντώνη και τη Νίκη θα φάμε σήμερα μου είπαν ο Δημήτρης και η Μάχη, που ξέρουν το νησί καλύτερα και από τους ντόπιους. Ο Αντώνης και η Νίκη είναι οι ιδιοκτήτες του <<Αρμυράλη>> ένα πολύ γλυκό και ευγενικό ζευγάρι, ο Αντώνης μαγειρεύει με μαεστρία και η Νίκη σερβίρει με ταχύτητα . Βέβαια στη μαγειρική συμμετέχει και η μαμά του Αντώνη , κάποια από τα ορεκτικά , έχουν την υπογραφή της.

Διαλέξαμε ένα τραπεζάκι μπροστά στη θάλασσα και πριν καθίσουμε, εμφανίστηκε ένα αυτοκίνητο που πουλούσε φρέσκα ψάρια. Αγοράσαμε φρεσκότατες καραβίδες (πήρα λίγες να κάνω nigiri!!) σάρπες και μελανούρια (πήρα και λίγα για sashimi).
Καθίσαμε και άρχισαν να έρχονται τα πρώτα πιάτα.
Μην ξεχάσω να πω ότι πήραμε ένα λευκό κρασί  (ασύρτικο-ροδίτη) την Κοκαρέλλα, φτιαγμένο με σταφύλια βιολογικής καλλιέργειας , κτήμα Τιμπλαλέξη, καθώς και τσιπουράκια, με και άνευ γλυκάνισου της οικογένειας Αποστολάκη. 

Η χωριάτικη, αληθινή με γλυκές ντομάτες, αγγουράκια μυρωδάτα και τυράκι οικογενειακό.
Μελιτζάνα της πεθεράς με φρέσκια ντοματούλα, σκορδάκι, ντόπια ρίγανη, τυράκι και κόκκινη γλυκιά πιπεριά , μπουκιά και συχώριο!!
Τζατζίκι με ωραίο παχύ γεμάτο γιαούρτι, αρωματικά αγγουράκια και 
σκόρδο όσο πρέπει. Κολοκυθάκια γλυκά τηγανισμένα σε φρέσκο λάδι.

Στη συνέχεια ήρθαν οι καραβίδες μας, το ψήσιμο πήρε άριστα, 
κοκκινισμένες ωραία απέξω και ζουμερές μέσα.
Τα μελανούρια φρεσκότατα, νόστιμα και ωραία ψημένα.
Οι  σάρπες κατέφθασαν στο τραπέζι με γυρισμένη ουρά , δείγμα φρεσκάδας……

Το κρασάκι έδενε υπέροχα με όλα και η παρέα στο απόγειο του κεφιού. Τι άλλο να ζητήσει κανείς πέρα από καλούς φίλους και  καλό φαγητό, φτιαγμένο με αγάπη ?

Το  γλυκό απλό, γιαούρτι δροσερό με γλυκό του κουταλιού σπιτικό, 
η τέλεια κατάληξη σε ένα καθαρό ελληνικό γεύμα.

Ο ελληνικός καφές σφράγισε τα αρώματα στον ουρανίσκο μας και πήραμε το δρόμο του γυρισμού.

Μάχη και Δημήτρη σας ευχαριστώ από καρδιάς.



Δεν υπάρχουν σχόλια: